استاندارد آلاینده‌ها در یورو ۶ + جدول جزئیات

از زمان معرفی آن در سال ۲۰۱۵، یورو ۶ تاثیر قابل توجهی را در استانداردهای وضع شده برای آلاینده‌ها‌‌ی اگزوز خودروها داشته، اما این استانداردها چه هستند؟

آلودگی محیط زیست، تاثیر چشمگیری در جهان داشته است. سالها قبل، خودروسازان خودروهایی را با عملکردی بهتر و قدرتی بالاتر تولید می‌نمودند که البته آلودگی بیشتری را نیز تولید می‌کردند. از این رو هنگامی که مطالعات جوی خبر از افزایش آلودگی‌های هوا داد، دولتمردان و قانون گذاران سراسر دنیا در پی تصویب دستورالعمل‌هایی برای کنترل آلایندگی خودروها برآمدند.

شاید این مطالب هم برایتان جالب باشد

در این میان، اقدامات اتحادیه‌ی اروپا در محدود کردن آلودگی به شکل استاندارهای آلایندگی یورو درآمده است که اولین آن در سال ۱۹۹۳ با نام یورو ۱ معرفی شد و در حال حاضر در نسخه‌ی ششم قرار دارد. امروزه اگر کمپانی‌های خودروسازی قصد فروش خودرو را در بازار اروپا داشته باشند، محصول آنها باید در تست‌های رسمی برگزار شده استانداردهای یورو ۶ را دارا باشد.

البته باطن امر به سادگی مطالب بیان شده نیست. یورو ۶ و استانداردهای وضع شده بر میزان آلایندگی خودروها، نقش بزرگی را در شکل دادن بازار جهانی از طریق تحت فشار قرار دادن کمپانی‌های خودروسازی در تولید خودروهای پاک و دولت‌ها در وضع قوانین مالیاتی منطبق بر این سیستم دارد. حتی خود تست‌ها نیز مشمول بررسی موشکافانه شده‌اند و در آنها بروزرسانی‌هایی به منظور واقع گرایانه شدن آنها صورت گرفته است.

این مقاله آخرین استانداردهای آلایندگی یورو ۶ و پروسه‌ی برگزاری تست‌های آن را در بر گرفته است. همچنین در این مقاله قانون‌های جدیدی که در راستای ارتقای کیفیت تست‌ها وضع شده‌اند و اقداماتی که برای جلوگیری از دور زدن آنها توسط خودروسازان صورت گرفته است را تشریح کرده‌ایم.

تست آلایندگی خودروهای جدید چگونه برگزار می‌شود؟

برای اینکه تست‌های آلایندگی نهایت تاثیر پذیری را از دنیای واقعی داشته باشند و متناسب با شرایط روز برگزار شوند، تست‌های WLTP در سپتامبر سال ۲۰۱۸ به عنوان جایگزین تست‌های NEDC معرفی شدند.

در نتیجه‌ی این اقدام، میزان مصرف سوخت و آلایندگی تخمین زده شده برای تمامی خودروهایی که پس از معرفی تست WLTP به فروش می‌رسند دقیق‌تر از گذشته است. WLTP شامل یک تست رانندگی (RDE) است که در آن میزان آلایندگی خودرو در شرایط واقعی سنجیده می‌شود. تست RDE به جای آزمایشگاه، در جاده برگزار می‌شود و در آن از یک سیستم اندازه‌گیری قابل حمل برای تشخیص میزان آلایندگی خودرو استفاده می‌شود.

پروسه‌ی انجام این تست در یک محیط کنترل شده صورت می‌گیرد و نمایندگان دولت نیز بر آن نظارت دارند. در این تست‌ دمای محیط، سطح مایعات و فشار باد تایرهای هر مدل بررسی می‌شود تا در دقت و ثبات تست خللی وارد نشود. این به این معناست که تمامی مدل‌ها در شرایط یکسان بررسی می‌شوند و از اطلاعات بدست آمده از این تست‌ها می‌توان در مقایسه میان خودروهای مختلف استفاده نمود.
انتخاب خودروها برای تست به صورت رندوم می‌باشد، از این رو خودروسازان نمی‌توانند مدلی اصلاح شده را برای تست ارائه کنند.پ

گرچه همانطور که فولکس واگن ثابت کرده است، همچنان خودروسازان می‌توانند به آسانی ۳ مورد از آئین نامه‌ی این تست را بدون اینکه مدل اصلاح شده‌ای را ارائه کنند دور زنند.

یورو ۶ چیست؟

یورو ۶ ششمین نسخه از قوانین اتحادیه اروپا به منظور کاهش آلاینده‌های تولیدی خودروها است. یورو ۶ در سپتامبر سال ۲۰۱۵ میلادی معرفی شد و پس از آن تمامی خودروهای تولیدی موظف‌اند تا این تست را پشت سر بگذارند. هدف این تست کاهش آلایندگی خودروهای بنزینی و دیزلی است.

این آلاینده‌ها شامل اکسید-نیتروژن، کربن-مونوکسید، هیدروکربن و ذرات معلق است که اساسا از خودروهای دیزلی تولید می‎شوند. تلاش برای کاهش این آلایندگی‌ها به معنای بهینه سازی مصرف سوخت خودرو و کاهش کربن دی اکسید می‌باشد.

به طور معمول اکسید-نیتروژن به عنوان آلوده کننده‌ی محیط زیست شناخته می‌شود، همچنین پیامدهایی جدی در سلامتی افراد دارد. در این بین ذرات معلق آلاینده‌ نیز با بیماری‌های تنفسی و مشکلات سلامتی پیوند خورده است. زمان معرفی یورو ۷ هنوز مشخص نشده و لازم است این نکته را در نظر بگیریم که برخی از دولت‌ها و خودروسازان همچنان در حال تطبیق با استانداردهای یورو ۶ هستند.

آئین نامه‌ی یورو ۶ قوانین مختلفی را برای خودروهای بنزینی و دیزلی وضع کرده است. برای خودروهای دیزلی مقدار مجاز اکسید-نیتروژن تا حداکثر ۸۰ میلی‌گرم در کیلومتر وضع شده که در مقایسه با ۱۸۰ میلی‌گرم در کیلومتر یورو ۵ کاهش چشمگیری داشته. در مقابل میزان مجاز اکسید-نیتروژن در خودروهای بنزینی نسبت به ۶۰ میلی‌گرم در کیلومتر یورو ۵ ثابت مانده است.

خودروهای دیزلی و استانداردهای آلایندگی یورو ۶

سال‌ها است که خودروهای دیزلی قدیمی با تولید اکسید-نیتروژن و ذرات معلق بیش از حد مجاز، مورد اعتراض تعدادی از فعالان محیط زیستی‌ قرار می‌گیرند. همچنین دولت انگلستان نیز به دلیل قانون گذاری‌های خود محکوم به تشویق مصرف کنندگان در استفاده از خودروهای دیزلی که برای محیط زیست مضر هستند شده است.

از این رو خودروسازان دست به کار شده‌اند و در تبلیغ تکنولوژی‌های جدید بکار رفته در خودروهای دیزلی خود که متناسب با قوانین یورو ۶ است می‌کوشند.

یورو ۶ و منطقه‌هایی که آلایندگی آنها بسیار کم است

به دلایلی که در بالا ذکر شد، آینده‌ی خودروهای دیزلی مشخص نیست. با وجود اینکه بیشتر انتقادهایی که به سمت و سوی این مدل‌ها مطرح می‎شود ناروا است، اما این خودروها از نظر اقتصادی نیز مشکلاتی را برای مالکان خود خواهند داشت.

منطقه‌ی ULEZ (منطقه‌ای با آلایندگی بسیار پایین) ناحیه‌ای در مرکز لندن است که خودروهایی با آلایندگی بالا برای تردد در آن باید عوارض پرداخت نمایند. همچنین به گونه‌ای برای سال ۲۰۲۱ برنامه ریزی شده است تا اینگونه مناطق گسترش یابند.

خودروهایی که این محدودیت آنها را دربرمی‌گیرد شامل مدل‌های دیزلی تولید شده در قبل از سال ۲۰۱۶ و مدل‌های بنزینی تولید شده در قبل از ۲۰۰۶ (یورو ۴) می‌شوند. مبلغ پایه در نظر گرفته شده برای عوارض ۱۲٫۵ پوند است.

همچنین قوانینی برای افزایش مبلغ پارکینگ مالکان خودروهای دیزلی وضع شده است. این قوانین به منظور حفظ سلامت ساکنان سالمند آن منطقه و یا افرادی است که سلامتی آنها در خطر می‌باشد.

یورو ۱ تا یورو ۶: خط زمانی قانون آلایندگی اروپایی

استاندارد آلایندگی خودروها برای اولین بار در سال ۱۹۹۳ با وضع قانون استاندارد یورو ۱ آغاز شد. این استاندارد اولیه بررسی می‌کرد تا میزان اکسید-نیتروژن خودروهای دیزلی بیش از ۷۸۰ میلی‌گرم در کیلومتر نباشد. همچنین این مقدار برای خودروهای بنزینی ۴۹۰ میلی‌گرم در کیلومتر بود.

در سال ۱۹۹۷ یورو ۲ معرفی شد که در آن میزان اکسید-نیتروژن در خودروهای دیزلی به ۷۳۰ میلی‌گرم در کیلومتر رسیده بود. در استاندارد یورو ۳ که در سال ۲۰۰۱ معرفی شد میزان اکسید-نیتروژن در مدل‌های دیزلی به ۵۰۰ میلی‌گرم در کیلومتر کاهش یافت. این عدد در استاندارد یورو ۴ سال ۲۰۰۶ به ۲۵۰ میلی‌گرم در کیلومتر رسید و استاندارد یورو ۵ سال ۲۰۱۱ آن را به ۱۸۰ میلی‌گرم در کیلومتر کاهش داد.

در این بازه‌ی زمانی، از یورو ۱ گرفته تا یورو ۵ اختلاف میزان اکسید-نیتروژن در خودروهای دیزلی نسبت به مدل‌های بنزینی بالا بوده است اما این امر در یورو ۶ تغییر کرده و میزان آن در مدل‌های دیزلی به ۸۰ میلی‌گرم در کیلومتر رسیده است که تفاوت اندکی با ۶۰ میلی‌گرم در کیلومتر مدل‌های بنزینی دارد.

منبع: autoexpress