اسکار شیندلر، کارآفرین، افسر نازی و موتورسواری حرفه‌ای
در این مطلب نگاهی خواهیم داشت به زندگی اسکار شیندلر ، کارآفرین، افسر نازی و موتورسوار حرفه‌ای مسابقات سرعت که به دلیل نجات جان کارگران یهودی در جنگ جهانی دوم، شهرت دارد.
بخش‌هایی از تاریخ وجود دارد که بعضی اوقات باورنکردنی به نظر می‌رسند. داستان‌های زیادی اعم از خوب و بد در تاریخ بشریت گفته شده و از طریق وقایع مختلف بازگو شده‌اند، اما شاید هیچ کدام به اندازه جنگ جهانی دوم و هولوکاست تحریک‌آمیز نباشند. در شرایط ترس و وحشت ناشی از جنگ، برخی افراد بزرگ توانستند شخصیت و ارزش‌های والای خود را به دیگران نشان دهند؛ حتی برخی از نازی‌ها. یکی از افسران حزب نازی در آلمان در بحبوحه جنگ جهانی دوم توانست جان بیش از ۱۰۰۰ نفر را به تنهایی نجات دهد. شما نام و نشان او را به لطف فیلم سینمائی “فهرست شیندلر” می‌دانید؛ این فیلم داستان واقعی زندگی اسکار شیندلر است، اما آیا می‌دانستید که او قبل از جنگ جهانی دوم، عاشق شرکت در مسابقات سرعت با موتورسیکلت بود؟
به نقل از زومیت، اسکار شیندلر سرمایه‌گذار و صنعت‌گر آلمانی در اواسط جنگ جهانی دوم بود. در جریان هولوکاست و کشتار یهودیان در لهستان، او توانست جان نزدیک به ۱۲۰۰ یهودی را تحت عنوان کارگر تعلیم‌دیده برای سرپا نگاه داشتن کارگاهش نجات دهد. شیندلر در این راه همه دارایی خود را صرف رشوه دادن به افسران نازی جهت قانع کردن آن‌ها به زنده نگاه داشتن این کارگران کرد. داستان تلاش‌های او در فیلم “فهرست شیندلر” ساخته‌ی استیون اسپیلبرگ به تصویر کشیده شده است. تلاش شیندلر برای راه‌اندازی تجارتی سودآفرین پس از پایان جنگ با شکست روبرو شد و سرانجام در سال ۱۹۷۴ در فقر و سختی جان سپرد.
اقدامات شیندلر در رژیم نازی آلمان یا رایش سوم داستان یکی از مشهورترین فیلم‌های استیون اسپیلبرگ بود. فیلم فهرست شیندلر، داستان زندگی اسکار شیندلر را به عنوان صاحب یک کارخانه مهمات‌سازی آلمانی و کارخانه لعاب ظروف آشپزخانه در لهستان طی جنگ معرفی می‌کند. ارتباطات او به عنوان افسر و جاسوس رژیم نازی کمک کرد که بازار مناسبی برای کارخانه لعاب ظروف خود پیدا کند؛ البته در این راه او توانست جان ۱۲۰۰ نفر از کارگران یهودی را از دست گشتاپو (پلیس مخفی آلمان) نجات دهد.
با این وجود، رویای اولیه شیندلر صرفا بدست آوردن عنوان قهرمان جنگ نبود، بلکه او علاقه زیادی به مسابقه با موتورسیکلت داشت. دکتر اروین تراگاتش، مورخ موتورسیکلت و نویسنده‌ای بود که دوستی نزدیکی نیز با شیندلر داشت. تراگاتش در مقاله‌ای به شور و شوق زیاد شیندلر برای مسابقه با موتورسیکلت اشاره می‌کند و آن‌ها را تنها علاقه او می‌داند.
شیندلر در سن ۱۷ سالگی اولین موتورسیکلت خود را خرید که یک گالونی (Galloni) تک سیلندر با حجم ۵۰۰ سی‌سی بود. عیب اصلی موتورسیکلت گالونی از نظر تراگاتش، سریع نبودن برای شرکت در مسابقه جاده‌ای عنوان شده است.
شیندلر در سال ۱۹۲۸ موتورسیکلت گالونی را فروخت و یک موتو گوتزی (moto Guzzi SS) قرمز رنگ با حجم پیشرانه ۲۵۰ سی‌سی خرید. بی‌تجربگی مانع از حضور شیندلر در اولین مسابقه رسمی موتورسیکلت در Brno-Sobsice نشد و با وجود تجربه کم، به مقام سوم دست یافت. او سپس در پیست پرادد به رقابت با موتورسوارانی از سراسر اروپا پرداخت. در حالی که شیندلر در بخشی از مسابقه تا رده پنجم بالا آمده بود، ترکیبی از خوش‌شانسی و مهارت رانندگی باعث شد تا او به جایگاه سوم برسد. البته در این میان خروج رقبا به علت حادثه نیز نقش زیادی ایفا کرد. اما کمبود بودجه در نهایت باعث شد تا شیندلر این کار را کنار بگذارد و از دنیای مسابقه با موتورسیکلت خداحافظی کند.
اگرچه امروز شیندلر به خاطر اقداماتش در طی جنگ جهانی دوم برای حفظ جان ۱۲۰۰ نفر معروف است؛ اما سابقه‌ی او در صنعت و کسب دو عنوان سومی در مسابقات موتورسواری قهرمانی اروپا، به فراموشی سپرده شده است. هرچند که نجات جان انسان‌ها، از اهمیت بیشتری برخوردار است؛ اما باید اعتراف کرد که شیندلر واقعا عاشق موتورسیکلت و رقابت کردن با آن‌ها بود.
