فناوری، نحوه عملکرد خودروهای ما را تغییر داده، اما همچنین نحوه طراحی و ساخت آن‌ها نیز تغییر کرده است. طی سال‌های اخیر نوآوری‌هایی مانند چاپ سه‌بعدی در صنعت خودرو به وفور مورد استفاده قرار گرفته‌اند، زیرا خودروسازان، قطعه‌سازان و شرکت‌های تیونینگ و خدمات پس از فروش بر قابلیت‌های کامل این فناوری تسلط دارند. پورشه با فرایند جدید خود، از این فناوری برای تولید پیستون‌های پیشرانه ۹۱۱ GT2 RS بهره می‌گیرد.
استفاده از فناوری چاپ سه‌بعدی برای تولید پیستون‌های پورشه GT2 RS برای اولین‌بار در این خودرو اتفاق می‌افتد که فرایندهای ساخت معمولی پیش از این اجازه ساخت آن را به خودروساز آلمانی نمی‌داد. پورشه توانست وزن هر پیستون را ۱۰ درصد كاهش دهد و درعین‌حال یک مجرای خنک‌كننده بسته را نیز برای بهبود كارآیی در آن ادغام كند كه در پیستون‌های استاندارد امكان‌پذیر نبود. پیستون‌های جدید همچنین از طراحی بهینه‌شده برای تحمل بارهای وارده در سیلندر بهره می‌برند.
پیستون‌های جدید و سبک‌تر باعث افزایش سرعت پیشرانه و کاهش بارهای حرارتی شده و منجر به افزایش ۳۰ اسب بخاری قدرت آن می‌شوند. با چنین تغییری، قدرت پیشرانه قدرتمند ۳/۸ لیتری تخت ۶ سیلندر پورشه ۹۱۱ GT2 RS از ۶۹۰ اسب‌بخار به ۷۲۰ اسب‌بخار افزایش می‌یابد. پورشه اشاره‌ای به افزایش گشتاور ۷۴۹ نیوتن‌متری این خودرو نمی‌کند. این خودرو هم‌اکنون سریع‌تر نیز شده است و می‌تواند در زمان ۲/۶ ثانیه از حالت سکون به سرعت ۹۶ کیلومتربرساعت دست یابد.
پورشه پیستون‌های GT2 RS را با استفاده از فرایند همجوشی فلز لیزری تولید می‌کند؛ پورشه در این فرایند به کمک شرکت‌های Mahle و Trumpf، سطوح پودر فلز با خلوص بالا را گرم و ذوب می‌کند تا شکل مدنظر را به خود بگیرد. این تنها بخشی نیست که پورشه از چاپ سه‌بعدی برای تولید قطعات استفاده می‌کند. در ماه مه، قسمت‌هایی از صندلی‌های شکل‌دهی‌شده پورشه ۹۱۱ و ۷۱۸ تا حدی با استفاده از فناوری چاپ سه‌بعدی تولید شدند. دپارتمان پورشه کلاسیک نیز از این تکنیک برای ایجاد قطعاتی مانند اهرم رهاسازی کلاچ پورشه ۹۵۹ استفاده می‌کند که دیگر تولید نمی‌شوند.
چاپ سه‌بعدی به آرامی ارتباط خود را با صنعت خودرو افزایش می‌دهد. سایر خودروسازان مدت‌ها قبل از رسیدن خودرو به خط تولید، به سرعت از این فناوری بهره می‌برند و در مراحل طراحی و مهندسی به سرعت قطعات جدیدی را تولید و نمونه‌سازی می‌كنند. این فناوری به کاهش زمان توسعه، طراحی و تولید قطعات خودرو کمک می‌کند. انتظار می‌رود که در آینده شاهد تداوم بهره‌گیری از این فناوری در انواع صنایع به‌خصوص صنعت خودرو باشیم.
